Czy zdarzyło Ci się kiedykolwiek planować podróż zagraniczną, tylko po to, by przypomnieć sobie o leku, który musisz regularnie przyjmować? A może potrzebujesz natychmiastowego zakupu leków podczas pobytu w innym kraju, ale nie znasz ich odpowiedników za granicą? Dzięki temu artykułowi dowiesz się, jak radzić sobie z zakupem leków w krajach UE oraz czym są recepty transgraniczne i jakie są odpowiedniki leków za granicą.
Odpowiedniki leków za granicą – jak znaleźć właściwy lek?
Podróżując po krajach Unii Europejskiej, może się okazać, że potrzebujesz leku, który przyjmujesz regularnie w Polsce. W takiej sytuacji pojawia się pytanie – jak znaleźć odpowiednik tego leku za granicą? Warto wiedzieć, że leki dostępne w polskich aptekach mogą mieć inną nazwę handlową w danym kraju, chociaż zawierają te same substancje czynne. Na przykład: Plaquenil, stosowany na schorzenia reumatoidalne, może być dostępny w innym kraju UE pod nazwą Quensyl; Triamhexal, stosowany jako środek przeciwzapalny, ma odpowiednik w postaci leku Calcort czy chociażby Minocyclin, znany lek antybiotykowy, może mieć różne nazwy handlowe, zależnie od kraju, w którym się znajdujesz.
Zanim udasz się do apteki za granicą, warto sprawdzić skład aktywny leku na recepcie lub w dokumentacji medycznej, a także skorzystać z internetowego konta pacjenta, gdzie znajdziesz historię swoich przepisanych leków. W polskiej aptece często znajdziesz pomoc w sprawdzeniu odpowiednika leku, ale za granicą warto skonsultować się z lokalnym farmaceutą.
Recepty transgraniczne – jak działają i co musisz wiedzieć?
Recepty transgraniczne to dokumenty, które umożliwiają polskim pacjentom zakup przepisanych produktów leczniczych w aptekach za granicą. Jeśli wybierasz się do krajów UE i obawiasz się problemów z dostępem do swojego leku, warto mieć przy sobie receptę transgraniczną. Dzięki niej unikniesz stresu związanego z brakiem potrzebnych medykamentów.
Jak działa recepta transgraniczna? Recepta transgraniczna różni się od standardowej e-recepty, którą pacjent otrzymuje w polskich aptekach. Dokument musi spełniać określone wymagania, aby był honorowany za granicą. Na recepcie transgranicznej powinny znaleźć się takie dane jak: Imię i nazwisko pacjenta, a także jego data urodzenia, nazwa leku (najczęściej międzynarodowa, a nie handlowa), dawkowanie oraz sposób dawkowania, tytuł zawodowy i własnoręczny podpis osoby wystawiającej receptę, jak również prefiks międzynarodowy, jeśli recepta została wystawiona w formie papierowej.
Warto pamiętać, że recepta transgraniczna nie obejmuje wszystkich leków. Niektóre środki odurzające, leki o zastrzeżonym stosowaniu oraz wyroby medyczne mogą nie być objęte możliwością realizacji w innym kraju UE.
Artykuł sponsorowany